Wanneer illustratie niet meer genoeg is
Hoi, ik ben Eise: een 22 jarige illustrator die fine art wil gaan doen.
Ik ben altijd al obsessief geweest over kunst. Sinds dat ik een kleine poeper was kon ik al niet stoppen met knutselen, tekenen en alles creatief. Ik gebruik kunst om rust te vinden, mijn emoties een plaats te geven en om de wereld (proberen) te begrijpen.
Mijn hele jeugd wou ik een goede illustrator worden, maar dat doel is de laatste jaren enorm veranderd. Ik was tijdens het begin van de lockdown begonnen met mijn opleiding in illustratie op de HKU; hier begon ik te zien wat illustratie kon zijn, maar ook wat het niet kon zijn. Ook al genoot ik erg van mijn eerste kunstopleiding, was er toch iets dat miste; ik wou met iets groters en persoonlijkers aan de slag.
Ik hou me veel bezig met de wereld proberen te begrijpen. Van filosofie tot politiek, van taal tot beeld, van betekenis tot ervaring; het interesseert me enorm. Dit betekent dat ik over alles wel een mening heb, hoe slecht die mening ook is.
Ik heb na de pandemie een tussenjaar genomen om tot rust te komen en om te kijken wat ik nou echt wou doen met mijn leven. Ik heb hier veel over zitten peinzen, maar ik denk dat ik bij fine art wellicht iets heb gevonden wat bij me past. Ik hoop dat jullie hier hetzelfde over denken!